29/8/09

Η άρση της ιδιοκτησίας του εαυτού και η κατάληξη της δημιουργίας


Το να περιγράφεις δεν αρκεί για να γνωρίζεις και να κάνεις γνωστό κάτι.
Όχι λόγω έλλειψης μέσων της διαδικασίας, αλλά γιατί η ίδια η πράξη της περιγραφής είναι μια κίνηση περιστροφής και μάλιστα φυγόκεντρος. Περιορίζεται γύρω από το θέμα χωρίς ποτέ να ορίζει το κέντρο του. Η εξαντλητικότερη κατάσταση του να περιγράφεις κάτι, είναι να περιγράφεις και το πώς περιγράφεις καθώς περιγράφεις αυτό που περιγράφεις. Όσο δεινότητα και να μπορεί να αποκτήσει κάποιος στην εφαρμογή αυτής της τακτικής, πάντοτε θα παραμένει στο περιβάλλον αυτού του κάτι δίχως το ίδιο.
Η περιγραφή είναι μια σισύφεια επανάληψη επιστροφής στο σημείο της αρχικής λήψης με τρόπο, που να εξασθενεί διαρκώς η επιστροφή, εμμένοντας στο αποτέλεσμα της αρχικής λήψης, το οποίο επανεμφανίζεται όλο και εγγύτερο εις βάρος της ίδιας της πράξης, που προκάλεσε την αρχική λήψη. Οπότε όχι μόνο περιγράφει αλλά συγχρόνως η περιγραφή αποκρύπτει.
Έχουμε έναν χώρο αποτελεσμάτων που περιγράφουμε και που στην καλύτερη περίπτωση μέσω της περιγραφής τους, θα περιγράψουμε την πηγή τους. Αυτό όμως που μπορεί να ευεργετήσει κάποιον είναι η πηγή, το σημείο της πηγής, η πηγή η ίδια, η καθαυτή πηγή. Η πηγή και ο εαυτός της.
Αντίθετα η κυρίαρχη συνθήκη, η επιταγή που αφειδώς προσφέρεται προς κατανάλωση είναι το ιερό, το ιστορικό, το απαγορευμένο και απαγορευτικό της πηγής.
Χρειάζεται έτσι εδώ κάποια εναντίωση, όχι μία εναντίωση αντίδρασης αλλά μια εναντίωση στην αντίδραση της σύγχρονης οικονομοτεχνικής επιστημοσύνης. Στην κάθετη στάση της πάνω από τις πηγές, που καταστέλλει και αποτρέπει την δημιουργία τάσης προς αυτές. Και αυτό διότι καταλαμβάνουν το σημείο όχι για να αποτελέσουν σημάδι, μα για να αφανίσουν οποιοδήποτε σημάδι.
Οι κήρυκες αυτής της επιστημοσύνης δε κάνουν τίποτα άλλο, παρά να πλασάρουν το ολόκληρο, εξαλείφοντας την ελπίδα του ότι κάτι πάντοτε λείπει. Επιτρέπουν την κίνηση ελεύθερα μόνο στο περιβάλλον. Πόσο ελεύθερο μπορεί να είναι όμως κάτι το σχηματισμένο, το ορισμένο περιορισμένο;
Με το να αποδέχεσαι το εύκολο απαλλάσσεσαι από το δύσκολο. Όταν όμως αυτή η αποδοχή εμπεριέχει και το έτοιμο, τότε απαλλάσσεσαι και από την δημιουργία. Μας αφαιρούν έτσι τα χέρια ως άκρα της σκέψης. Εμπορεύονται μονοπωλιακά, όχι ως προς τον ανταγωνισμό αλλά ως διαθέσιμο αγαθό, την περιγραφή. Επιβάλλουν μονοθεϊστικά την εικόνα. Επιβάλλουν την επιβίωση ως εμπόριο και διαφημίζουν τη ζωή ως αντίδραση στη ζωή. Προσφέρουν την ελευθερία του να ζωγραφίζεις την ζωγραφιά, να τραγουδάς το τραγούδι, να πολεμάς τον πόλεμο, να ζεις τη ζωή. Nα είσαι εσύ._

Δεν υπάρχουν σχόλια: